بررسی صنعت نساجی ایران در سده‌های چهارم و پنجم هجری

تولید پارچه و پوشاک در طول تاریخ ایران از اهمیت ویژه­ای برخوردار بوده است. به دلیل اهمیت منسوجات در حیات اجتماعی و اقتصادی مردم و نقش حفاظتی آن در مصون نگه داشتن بدن انسان در برابر عوامل طبیعی و اقلیمی و سپس برجسته شدن کارکرد اجتماعی و فرهنگی آن، این صنعت مورد توجه ایرانیان بود و در سده­های چهارم و پنجم هجری قمری نیز جایگاه برجسته­ای از جنبه اقتصادی (تولید و صادرات) پیدا کرد. این مقاله با هدف بررسی جایگاه صنعت نساجی ایران در سده­های ذکر شده، به روش کتابخانه­ای با واکاوی منابع مکتوب تاریخی و جغرافیایی، در صدد ارائة تصویری بسنده از مراکز تولیدی، انواع پوشاک و پارچه­ها و صادرات آن می­باشد. یافتة پژوهش نشان می­دهد که صنعت نساجی در این دوره از شکوفایی و رشد خاصی برخوردار بوده و وفور مراکز تولیدی در شهرهای مختلف، کمیت و کیفیت پارچه­های تولیدی، رونق صادرات پارچه و پوشاک و توجه جغرافی­نگاران به این مقوله در نوشته­های خود، حاکی از این مدعا است.